किमया

अजब तुझे हे राज्य विधात्या अजब तुझी दुनिया
मर्त्य मानवाच्या शब्दांत वर्णू कशी ही किमया

कसे रुजविलेस बीजाच्या मनी स्वप्न आभाळावर जाण्याचे
कसे शिकविलेस यमुनातीरी, बासाला स्वर गाण्याचे
तहान भागवण्या डोंगरांची, सोडलेस निर्झर का रे     
की अभिषेका ओतलेस मस्तकी दूध त्यांच्या सारे   

सौंदर्य श्रावणी अप्सरांचे जमिनीवर चितारले कुणी 
अंथरले वाटेत त्यांच्या गालिचे जरतारीचे कुणी
उडणारे मखमली रंग नेमके वाऱ्यावर सांडलेस कसे
भुलवाया त्यांसी रान नेटके प्रदर्शनी मांडलेस कसे

भुरभुरणाऱ्या बर्फाचा एवढा हिमालय बनवलास कसा
चिकट मेणाच्या पोळ्यामध्ये मध फुलांचा गाळलास कसा
ढगांच्या मध्यावर इंद्रधनुषी पूल बांधलास कसा  
अधांतरी अंतराळात पृथ्वीचा गोल टांगलास कसा 

वाळूच्या आड दडवल्यास खोल विहिरी तेलाच्या   
सोन्यास दिलीस लकाकी भट्टीत काळ्या कोळशाच्या
कशी केलीस करणी नारळाच्या पोटी गोड पाणी 
अफाट सागरात सांडलीस मात्र मिठाची गोणी

मातीतून घडतसे मूर्ती कुंभाराच्या हातून जशी  
बनवलीस चाकावर कोणत्या दुनिया रे इथे अशी
फिरत असे आसावर गरगर जरी भोवरयापरी   
दिसत नसे का आम्हांस तुझ्या हातातली रेशमी दोरी

अजब तुझे हे राज्य विधात्या अगण्य तुझी ही माया 
शब्दांत सांगण्या सदा जन्म मज इथेच दयावा